Het was haar allerliefste wens om haar Ja-woord te geven op een hele bijzondere dag. De verjaardag van haar broer, die twaalf jaar eerder bij een verkeersongeval om het leven was gekomen. 17 Jaar jong pas …
Wat zou het fijn zijn om aan deze datum een mooie herinnering toe te voegen, zodat de familie niet alleen verdriet meer zouden voelen op deze datum in april … maar ook vreugde bij de herinnering van de belofte die zij haar aanstaande man zou doen. Een prachtige gedachte!
Het bruidspaar leerde elkaar kennen op de dansschool in hun woonplaats. Stijldansen was haar lust en leven, ze deed niets liever dan zweven over de dansvloer in de armen van haar vaste danspartner. Samen dansten ze wekelijks vol passie de sterren van de hemel. Op een introductie avond van de dansschool verscheen een goede vriend van haar danspartner, benieuwd om eens te ervaren waarom zijn vriend zo toegewijd was aan deze vorm van expressie . Vanaf het moment dat hij werd voorgesteld aan het mooie meisje waarmee zijn vriend de wereld van dans en muziek beleefde, was hij helemaal in de ban van de dansschool. Hij besloot om zelf zijn eerste stappen op de dansvloer te gaan zetten en ging enthousiast van start met de lessen. Heel vaak was hij nadien ook op de gezamenlijke dansavonden aanwezig, inmiddels bevriend met het hele clubje dansers.
Dansen … het voelde of de vlinders in haar buik de hele avond dansten zodra ze hem zag! Heimelijke gevoelens voor elkaar in die periode, tot de weg vrij was om uiting te geven aan die gevoelens van verliefdheid voor elkaar. Hun liefdesrelatie ging voorzichtig van start, tot het moment aanbrak waarop ze zich beiden realiseerden dat ze heel zeker waren van hun liefde voor elkaar. Overtuigd dat ze in elkaar de partner hadden gevonden met wie ze de rest van hun leven wilden verder dansen.
Zijn huwelijksaanzoek was een enorme verrassing, omgeven door ontelbare, heerlijk geurende rozenblaadjes ging hij voor haar op zijn knieën. De hints die hij vooraf over de hele dag had verspreid in de vorm van raadselachtige teksten op lieve kaartjes hadden haar nieuwsgierigheid zeker gewekt … maar een aanzoek om hun liefde te bezegelen had ze niet verwacht.
De betoverend mooie bruid en haar knappe bruidegom arriveerden in de trouwkoets bij het stadhuis. Een trouwdag met een lach en een traan. Zoals afgesproken benoemde ik de reden die deze datum zo speciaal maakte. Bij het welkom heten van het bruidspaar en hun lieve gasten dachten we even terug aan de geboortedag van haar broer, een dag van grote blijdschap en feest. Later een dag van kostbare herinneringen en verdriet om het gemis. Het wás en ís nog steeds zijn verjaardag … haar grote broer … wiens geboortedag zij kozen om ook hun trouwdag te laten zijn.
Als een eerbetoon aan hem, zodat hij er toch bij kon zijn! Dus ook een speciaal welkom voor hem, welkom in onze gedachten, die middag in de trouwzaal … op de dag waarop zijn oudste zusje in het huwelijk trad.
Ter nagedachtenis aan haar lieve broer liet de bruid na afloop van de plechtigheid een witte ballon zweven naar de hemel, vanaf het balkon aan de trouwzaal.