Wie van de drie
Bij gebrek aan een eigen woning, verbleef dit jonge aanstaande bruidspaar voorlopig samen bij de moeder van de bruid. Voor het kennismakingsgesprek – voorafgaand aan de huwelijksplechtigheid- werd ik dus verwelkomd door drie enthousiaste mensen, een beetje nerveus reeds voor de grote dag.
Via de gemeente krijg ik vooraf geen gegevens over het aanstaand bruidspaar, dus informeer ik altijd even naar de volledige namen en naar de geboortedata. Ik wil immers geen fouten maken tijdens de huwelijksvoltrekking!
De van Bonaire afkomstige bruidegom luisterde naar vier prachtige, exotische voornamen en zijn ouders deden daar niet voor onder! Goed oefenen op deze mooie namen, bedacht ik me toen ik de namen noteerde. De naam van de bruid klonk me heel ‘Hollands’ in de oren, dus dat kan niet missen bij het voorlezen van de huwelijksakte.
Zo ook de namen van de ouders van de bruid…welbekende namen! Mijn pen vloog over het papier, alle gegevens die in de akte worden vermeld, schreef ik op. Of toch niet?
De bruid meldde dat ze zojuist niet haar biologische vader had genoemd en dat veranderde de zaak. De ex-echtgenoot van haar moeder had haar grotendeels opgevoed, dus gevoelsmatig is dat haar vader, vandaar had ze hem genoemd. Ik begreep haar verklaring, maar de namen op mijn notitieblok moesten toch worden doorgehaald.
De biologische vader bleek een bekende, dus de bruid hoefde niet te spellen. Er was nog altijd aardig contact met deze vader, dus de verwachting was wel dat hij met zijn familie aanwezig zou zijn bij de huwelijksvoltrekking. Gezellig, altijd fijn als er een goede verstandhouding is.
Ik vroeg het super verliefde stel om me te vertellen waar ze elkaar hadden ontmoet en waarom ze toch zo graag met elkaar willen trouwen. Ze kletsten honderduit, vol van hun liefde voor elkaar.
Het gesprek werd even onderbroken voor een slokje koffie. De moeder van de bruid benutte deze pauze aarzelend; ze wilde toch nog even reageren op het verhaal van de ‘vader van de bruid’. De biologische vader had destijds zijn dochter namelijk niet erkend, zo vertelde ze. De man die bij de burgerlijke stand was aangegeven als vader van deze mooie dochter, was de man met wie zij ten tijde van de geboorte samenleefde en dus niet de biologische vader. Drie maal is scheepsrecht … ik wijzigde mijn gegevens wederom.
Voor alle zekerheid vroeg ik de volgende dag bij een collega van Burgerzaken even na welke naam in de akte zou worden vermeld, je weet immers maar nooit…
Voorzien van de correcte gegevens trad ik op de trouwdag de Raadszaal binnen. Veel prachtig uitgedoste gasten vulden de grote zaal, het werd gezellig druk.
Twee van de drie vaders woonden de huwelijksvoltrekking bij. Ik zag ze vol trots kijken naar hun dochter, die haar geluk niet op kon nu ze haar ja-woord gaf aan haar grote liefde!