Maand: februari 2016

Drie geweldig leuke zoons hadden ze samen op de wereld gezet. Eigenhandig hun droomhuis gebouwd en ze waren dankbaar voor de hartverwarmende familie- en vriendschapsbanden die hen omringden.  Een heerlijk leven en ze genoten er  met volle teugen van!

Dat ze hun geluk moesten koesteren, realiseerden ze zich des te meer toen in hun directe omgeving duidelijk werd, dat het leven soms een heftige wending kan krijgen. Ze beseften de waarde van het delen van hun geluk met elkaar, hun gezin, vrienden en familie. Mensen met wie ze ontzettend veel lol hadden, maar ook intens verdriet konden delen.

Was het belangrijk om hun liefde voor elkaar alsnog te bevestigen door een huwelijk? Eigenlijk was het voor haar wel een grote wens. Nu ze de veertig was gepasseerd, was de periode van grote onrust en extreme uitspattingen wel voorbij. Al vond ze dansen op tafel met de kinderen nog steeds reuze gezellig. Haar grote liefde omschreef ze -met een dikke knipoog- als een brute man met een groot gevoel voor humor. Dat laatste had haar al twee jolige huwelijksaanzoeken opgeleverd, die ze niet serieus had genomen. De eerste keer deed Hertog Jan het woord en de tweede maal was er sprake van een EHBO-toestand (Eerste Hulp Bij Ongemakken) bij gebrek aan een cadeau voor haar, toen zij hem voor Valentijnsdag een chic horloge schonk.

Maar op die Moederdag had hij haar toch echt verrast met een heuse verlovingsring en die serieuze vraag waar ze al zo’n tijd naar verlangde. Een zoenfoto op Facebook ontlokte tal van nieuwsgierige reacties; was het dan eindelijk zover? Jazeker! Ze besloten om aan het einde van die zomer te trouwen. Geen uitstel meer, ze wilden hun liefde voor elkaar vieren met iedereen die hen dierbaar was!

Op de veertiende verjaardag van hun oudste zoon arriveerden ze in een oldtimer cabriolet op het landgoed van de Grote Hoeve in Breda, waar alle gasten hen opwachtten. Uit de gettoblaster die zij boven de auto uit tilde, klonk opzwepende muziek. Hun drie mannetjes zaten met hun billen op de kofferdeksel en grijnsden ons ontdeugend toe.

In de zonovergoten theetuin wachtte hij haar vervolgens op, samen met de oudste twee. De jongste droeg het bord ‘daar komt de bruid’ de tuin in en had direct ontroerde lachers op zijn hand. De bruid verscheen aansluitend aan de arm van haar vader, in de japon die haar moeder vijftig jaar eerder had gedragen. Haar vader straalde van trots en haar moeder pinkte een traantje weg, wat een bijzondere gebeurtenis. De muziek startte en zij zong een ‘duet’ met Guus Meeuwis, al haar liefde voor hem werd verwoord in dat lied. Een golf van emoties overspoelde alle aanwezigen.

Ik vertelde hun liefdesverhaal dat werd aangevuld door een goede vriend, die ook mocht getuigen van hun ja-woord aan elkaar. Hij gaf op een humoristische wijze uitleg aan het begrip ‘getuige’ en onthulde wat  gewaagde details,  die hem als insider wel bekend waren.  Bruid en bruidegom lazen elkaar hun liefdesbrief voor waarin ze op hilarische wijze omschreven wat ze elkaar wel en niet wilden beloven. Daarna zeiden ze volmondig ‘ja’ en zoenden elkaar hartstochtelijk.

Alle vijf schreven zij daarna hun naam op het grote hart, wat de bruid jaren eerder had geschilderd. Een verbintenis tussen een liefdevolle familie. De jongens prikten ieder een ballon stuk, waaruit hun toekomstwens tevoorschijn  kwam. Een ceremonie met veel humor en emotie …  de start van een super feest!