Trouwvraag
‘Ja, ik doe het!’ riep de Australische bruidegom lachend uit, toen ik zijn antwoord vroeg op dé vraag. Alle gasten zaten muisstil op het puntje van hun stoel, onder de takken van de enorme oude boom in het bos van Zuylenstein. Allemaal in afwachting van dit meest plechtige moment van de ceremonie in het bos. Hij verraste ons allemaal, inclusief de bruid en mijzelf door zijn liefdevolle vertaling. Vertederend was het, juist doordat hij die woorden koos. Zijn bruid was solidair en beantwoordde de vraag daarna enthousiast met exact dezelfde woorden.
Australië
Zijn wieg had in Zuid-Afrika gestaan en daar had hij de eerste 35 jaar van zijn leven ook gewoond. De Nederlandse taal was voor hem vertrouwd, al was het na zoveel jaren Down Under niet altijd vanzelfsprekend. De bruid sprak accentloos Nederlands. Twee jaar in Australië hadden haar ABN zeker nog niet getackeld. Engels of Nederlands, het was hen beiden om het even, zij spreken samen immers de taal van de liefde. That’s what counts.
Die liefde was heel onverwacht op hun pad gekomen. Het pad van de Climate Miles, de voettocht van Utrecht naar Parijs in de winter van 2015. Hun ontmoeting tijdens die wandeling én het gesprek wat tussen hen ontstond, maakte op beiden een onvergetelijke indruk. Na het afscheid aan het einde van die eerste wandeldag, kon hij alleen nog maar aan haar denken. Hij besefte zich dat hij smoor-verliefd was geworden, in slechts een paar uur tijd. Ook zij kon de gedachte aan die geweldige man met zijn fonkelende ogen niet negeren. De volgende dag zocht hij via een Facebookbericht contact met deze vrouw, die zijn hoofd op hol had gebracht. Beiden voelden de aantrekkingskracht en het verlangen elkaar weer te zien, dat was meteen duidelijk. Dus besloten ze, dat zij weer zou aansluiten bij wandelaars van de voettocht. Elk volgend weekend reisde zij de wandelaars vervolgens achterna naar België en Frankrijk, zodat ze samen konden zijn. Samen bereikten ze het einddoel, de finish in stad van de liefde.
Betere wereld
Een half jaar later emigreerde zij naar Australië, het land van de liefde van haar leven. Geen sprong in het diepe, maar beiden overtuigd van hun keuze om het leven met elkaar te delen. Om elkaar nooit meer los te laten en samen de toekomst tegemoet te gaan. Gesteund door vrienden in familie in Australië en in Nederland vond zij haar weg in haar nieuwe thuisland. Als een sterke eucalyptusboom wortelde ze in de aarde, als een sierlijke paradijsvogel spreidde haar vleugels. Samen vormden ze een eenheid door elkaar lief te hebben, te inspireren, steuren en aan te moedigen. Maar bovenal, door intens te genieten van het vooruitzicht om zich samen in te zetten voor een betere wereld.
Shelly Cove
Aan het strand van Shelly Cove, Western Australia werden zij door het huwelijk met elkaar verbonden. En op deze bijzondere septemberdag, een half jaar later, bevestigden zij hun liefde in het bos in de aanwezigheid van vrienden en familie hier, in Nederland.
Ja ik doe het
Opnieuw beloofden deze soulmates elkaar om altijd samen te blijven. Zij verwoordde haar geloften in het Nederlands, waarin ze prachtig omschreef dat ze eigenlijk elke dag ‘ja’ zegt tegen haar man, in alles wat ze zegt en doet. Hij las zijn VOWs voor waarin hij haar beloofde: ‘I promise to try my best to love you always as much as I do today.’
Styling & organisatie: https://trouweninhetbos.nl/provinces/utrecht/
Fotografie: https://www.storiesbyarv.co/