Feestje!

Haar dertigste verjaardag moest een heel bijzonder feestje worden. Familie en vrienden werden door haar vriend zodoende uitgenodigd voor een diner in een super romantisch kasteel,  om deze mijlpaal te vieren. Als voormalig collega werd ik ook uitgenodigd om aan deze feestelijke gebeurtenis deel te nemen, gezellig! Maar voor de aanstaande dertiger was het allemaal een verrassing. Dus de uitnodiging voor het feest maakte de gasten automatisch deelnemer aan het verjaardagscomplot.

Voor feestjes is iedereen doorgaans wel te vinden, dus alle genodigden waren enthousiast over het idee en hielden allemaal keurig hun lippen op elkaar tegen het onwetende feestvarkentje. De invitatie beloofde  een chique locatie, dus werd deze geledenheid voor een aantal dames  de ultieme kans om zichzelf een stijlvolle nieuwe jurk cadeau te doen.

Op een prachtige nazomerdag in september was het dan eindelijk zover.  De gasten verzamelden zich op de koele binnenplaats van het kasteel. De jarige verscheen met een brede glimlach bij de ophaalbrug, verheugd en aangenaam verrast om haar lieve familie en vrienden aan te treffen.

De champagne werd ontkurkt, er werd toast en ook geproefd van de heerlijke hapjes. Felicitaties en cadeautjes, lieve woorden en dikke zoenen om de jarige heerlijk te verwennen. Voor de borrel is er gelegenheid om het kasteel bezichtigen, onder begeleiding van een gids die allerlei leuke details vertelt over het eeuwenoude bouwwerk.

Vanaf de zuilengalerij die grenst aan de binnenplaats wordt een gedicht voorgedragen dat ooit eens werd geschreven over het  kasteel. Het klinkt theatraal, maar de ‘slotzin’ lijkt ook een knipoog naar de jarige. Om me heen kijkend besef ik dat ik niet de enige ben die heeft bedacht;

Blijf voor dit slot een wijle staan,

Dat eeuwen op U stond te wachten

En schouw zijn muren, torens, grachten,

Gedenk den tijd, die is vergaan

Het gezelschap wordt door de bijzondere zalen van het kasteel geleid, bekijkt het uitzicht vanuit het torenkamertje en daalt weer af naar de begane grond  over een spannende, oude stenen wenteltrap. Vervolgens belanden ze in een ruimte met een prachtige houten ovale tafel in het midden. Aan het einde van de zaal staan houten banken onder de prachtige togen. Aan de gasten wordt verzocht even plaats te nemen onder het gewelfde plafond, dan volgt het verhaal over deze stijlvolle ruimte.

De zaal is in gebruik als trouwzaal vertelt de gids, het kasteel is namelijk een officiële trouwlocatie van de gemeente. Heel even lijkt de informatie niet tot de verbeelding te spreken van de gasten, maar dan zie ik hier en daar het kwartje toch vallen. Plotseling valt een aantal gasten ook op dat de jarige zich niet meer in het gezelschap bevindt en er wordt wat onrustig gefluisterd.

Maar voor het gemis van de verdwenen jarige zich tot een mysterie kan ontwikkelen, verschijnt ze echter in de deuropening van de trouwzaal … in een oogstrelende bruidsjurk. De totaal overrompelde gasten kijken toe en luisteren vervolgens met ingehouden adem naar de huwelijksplechtigheid die dan volgt. Ze zijn allemaal getuigen van het ja-woord van bruid en bruidegom, maar twee personen hebben de eervolle taak om officieel te getuigen door hun handtekening te plaatsen onder de huwelijksakte.  Het werd een verrassend en ontroerend feestje waarover nog heel lang werd nagepraat.