Kermis
Het was een heerlijk zonnige zaterdagmiddag in september, toen ik het Brabantse dorpje Terheijden binnen reed. Het Witte Kerkje aan de Hoofdstraat stak mooi af tegen de blauwe lucht erboven. Het vormde bovendien een verrassend contrast met de kermis die aan de overzijde van het straatje was opgebouwd.
Het bruidspaar was die ochtend warm onthaald door de kermisexploitanten, die zich vereerd voelden dat bruid en bruidegom de kermisattracties hadden uitgezocht als decor voor de trouwfoto’s.
Een kermis was de plaats waar ze elkaar tien jaar eerder hadden ontmoet; Roze Maandag in Tilburg. Hij was met zijn collega’s van de brandweer naar het evenement gekomen, zij met een vriend van één van de brandweerlieden … en zo maakten ze destijds kennis met elkaar. Liefde op het eerste gezicht voor allebei! De spanning was bijna tastbaar in het cafeetje waar ze met de groep gezellig wat biertjes dronken. Toen ze aan het einde van de avond gezamenlijk naar de parkeerplaats terug liepen, trok hij haar snel een kroegje in, zodat ze even ongestoord konden zoenen.
Na die avond bleven ze continue in elkaars gedachten dus werd er snel een vervolgafspraak gemaakt, deze keer met z’n tweetjes. Tijdens het proeven van de Tapas werd er natuurlijk honderduit gepraat en ontdekten ze meer over elkaars leven. Heel verschillende omstandigheden, want zij studeerde in Rotterdam en bewoonde een studentenkamer, terwijl hij in een Brabants dorp woonde en werkte. Een aantal dagen per week zorgde hij bovendien voor zijn dochtertje.
Hij maakte kennis met de gebruiken in een studentenstad. Een fietstocht naar het Parkfestival werd een soort tocht door de Cake Walk, een traject voor Booby traps! Want hij stuitte op verkeerslichten en stopte keurig voor het rode licht. Om daarna weer heel hard te moeten trappen, want zijn geliefde had het rode licht ‘uiteraard’ genegeerd.
Enkele maanden later rondde ze haar studie af en nam haar intrek in de woning bij vader en dochter, waar zij meteen een leuk contact mee had opgebouwd toen de kleuter naar verlegenheid had overwonnen. Het voelde fantastisch om elke dag van elkaars gezelschap te mogen genieten en al snel maakten ze toekomstplannen samen. Een nieuwe woning waar ze hun droomwens -om hun gezin uit te breiden- in vervulling konden laten gaan. Het lukte net op tijd, de babykamer was gereed toen ze werden verblijd met de komst van hun zoon. Ruim twee jaar later werd hun gezinsgeluk nog verder uitgebreid toen er een tweede zoon werd geboren. Een druk en gezellig leventje, het leek soms wel alsof ze een ritje maakten in de Hully Gully, de rupswagentjes op de kermis die met hoge snelheid langsrijden. Maar wel heel gelukkig met elkaar en blij met hun heerlijke leven samen.
Na een BBQ-avondje tijdens een vakantie in Italië genoten ze samen van een wijntje, het sensationele uitzicht en het na-smeulende vuur. Tot haar grote verbazing toverde hij een ring tevoorschijn en vroeg haar of ze zijn vrouw wilde worden. Ontroerd accepteerde ze zijn aanzoek en zei ‘ja’.
Anderhalf jaar nadien stond ik in de deuropening van het Witte Kerkje toen hun lieve familieleden en vrienden arriveerden om die hele bijzondere dag met hen te delen. De collega’s van het brandweercorps reden met een grote bluswagen het paaltje nèt niet uit het trottoir en op het kermisplein aan de overzijde werd alles in gereedheid gebracht voor de opening. De trouwauto verscheen in ons gezichtsveld. Toch niet de blauwe limousine die de jongste zoon eerder heel zorgvuldig had geschilderd op zijn canvasdoek. Maar een sportieve oldtimer cabriolet waar het stijlvolle bruidspaar vol trots in kwam aanrijden, hun drie kinderen op de achterbank.
Voorafgaand aan het ja-woord richtte eerst de bruidegom het woord tot zijn bruid en vertelde haar geëmotioneerd waarom zij de vrouw van zijn dromen is. Vervolgens vertelde de bruid wat haar geliefde voor haar zò bijzonder maakt, dat zij de rest van haar leven met hem en hun kinderen wil delen. De kinderen ‘ondertekenden’ de speciale akte -die ik had samengesteld uit de voorstellingen van hun schilderijen- door een vingerafdruk te stempelen. Natuurlijk had ik ook voor hen een cadeautje dat paste bij het thema van de dag … kaneelstokken voorzien van kleurige linten en een glimmend hart.
Tijdens de toast hoorde ik de kermisgeluiden van de overzijde aanzwellen. Na de bubbels en felicitaties werden de hoge houten kerkdeuren geopend en werden de kermisgeluiden nog even overstemd door de juichende gasten en de sirene van de brandweerwagen.